کد مطلب:18166 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

با توجه به اين كه خدا همه جا وجود دارد پس چرا دو دعا و قنوت دستهارا به طرف اسمان بلند مي كنيم

قنوت دعا و در

خواست است. (خواستن

مادي يا معنوي) و از بين

خواستنها و سوئال كردنها،

ذليلانهترين نوع آن سوئال به

كف ميباشد فقيري كه سوئال

به كف ميكند از همه چيز

خود گذشته، از شخصيت و

آبروي خود گذشته و آنقدر

خود را كوچك شمرده تا

توانسته دستش را دراز كند و

سوئال كند.

انسان كه فقر مطلق است،

وقتي در مقابل خداوندي

قرار ميگيرد كه غناي مطلق

است، بايد ذليلانهترين شيوه

درخواست را بكار ببرد و

دستها را به طرف خداوند

به بالا ببرد و درخواست

خود را مطرح كند; اما چرا به

طرف بالا؟ مگر خداوند در

همه جا حضور ندارد؟ بالا و

پايين نسبت به ما است كه

روي زمين قرار داريم! فرضاش

اگر كسي روي كره ماه قرار

گيرد گاهي اوقات زمين بالاي

سر او قرار ميگيرد ثانياش:

حالت روحي ؤ رواني انسان،

همچنين ادبيات بشري

طوري است كه چيزهاي

نفيس و معنوي را به بالا

نسبت ميدهد واز بالا تقاضا

ميكند و كساني كه مقام

عاليتري دارند، بالا دست

قرار ميگيرند. سر انسان كه

محل درك و شعور و جاي

عقل او است و مركز

فرماندهي بدن است در

بالاترين نقطه بدن قرار دارد.

و از آسمان است كه به

زمين ميبارد، رزق و روزي

ما در زمين از طرف آسمان

جاري ميشود. همين سوئال

از حضرت علي(ع) شد و

حضرت هم جوابي به اندازه

فهم سائل بدين مضمون

فرمودند: ((اذا فرغ احدكم من

فليرفع يديه الي

الصلا

السما و لينصب في الدعا

فقال ابن سبا يا اميرالموئمنين

اليس الله في كل مكان، قال

نعم، قال فلم يرفع يديه الي

السما. فقال او ما تقرا (و في

السما رزقكم و ماتوعدون).

فمن اين يطلب الرزق الا من

موضع الرزق و موضع الرزق

و ما وعد الله السما;

حضرت علي(ع) فرمودند:

وقتي از نماز فارغ شديد

دستانتان را به طرف آسمان

بالا ببريد و دعا كنيد. اين سبا

سوئال كرد: مگر خداوند در

همه مكانها نيست حضرت

فرمود درست است. سوئال

كرد پس چرا دستمان را به

طرف آسمان بالا ببريم؟

حضرت فرمود: آيا قرآن را

نخواندهايد كه فرمود: رزق

شما و آنچه وعده داده

شدهايد در آسمان است پس

از كجا بايد رزق را طلب كرد؟

بايد از موضع و جاي رزق و

آنچه كه خداوند وعده كرده

طلب نمود كه آسمان است.))

(علل الشرايع، باب 50،

روايت 1).